Kinderkamp 2011 3e impressie


Hierbij ook een bericht van ons over het kamp.
Waar kunnen we beginnen met te vertellen over het kamp... omdat we zo'n leuke week hebben gehad met de kinderen... zijn er heel veel dingen waarover we het kunnen hebben.


Hoi,

Hierbij ook een bericht van ons over het kamp.
Waar kunnen we beginnen met te vertellen over het kamp... omdat we zo'n leuke week hebben gehad met de kinderen... zijn er heel veel dingen waarover we het kunnen hebben.

Allereerst de voorbereiding, daar zijn we wel even mee bezig geweest, van toen we het er het eerst over hadden in de team meeting, tot de laatste dagen.
Een paar dagen voor we echte op kamp gingen hebben heel groot inkopen gedaan zoals vlees en boter en bijna alles wat we nodig hadden, alleen de verse dingen hebben we op de ochtend dat we vertrokken ingekocht op de groothandelsmarkt... daar is het lekker vers, vergeleken met de supermarkten.

De dag van vertrek, ik Domien ben vooruit gegaan met Clara(mijn moeder) Jeany en Chris, om het huis te openen en de kinderen welkom te heten als ze aankomen...
Toen de kinderen aankwamen waren ze helemaal door de dolle, ze hielpen allemaal mee de bus uit te laden, dat is natuurlijk zo gebeurt met 25 kinderen... 70% van kinderen waren nog nooit zo ver geweest, dus voor hen die nog nooit zover zijn geweest was dit natuurlijk echt een wereld reis... de meesten komen tot Oradea de grote stad en dat is het... en dan ook niet elke week.

De eerste dag hadden de kinderen natuurlijk veel energie, dat werd aan het eind van de week ook minder, maar toch ging het slapen de eerste avond heel snel, omdat ze nog wat "bang" waren voor de leiding, ook al zaten we beneden, af en toe hoorde je wel wat boven, maar ze gingen toch snel slapen, maar hoe verder in de week hoe moeilijker het werd...
Af en toe moesten we er toch een paar op de gang zetten. 

Ook de spelletjes gingen heel erg leuk, vaak speelden ze voetbal omdat dat toch een spel is wat ze het beste konden, maar ook hebben we ze spelletjes geleerd zoals touwtrekken trefbal, en nog veel meer andere kleine spelletjes.
Gelukkig zijn er helemaal geen ongelukken gebeurt tijdens de spelletjes, volgens de kampeigenaren is het al heel vaak gebeurt dat er kinderen een verzwikte of gebroken been kregen.

Met de grote kinderen van de groep, zijn we nog eens een wandeling wezen maken naar een wat hoger punt jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd om echt een heuveltop te kunnen beklimmen, maar dit vonden ze al geweldig, onderweg vonden we kleine bosaardbeien die we lekker konden eten met iedereen die mee was.
Verder hebben we heel veel last van teken gehad, waarschijnlijk hebben we wel 30 teken gehad bij iedereen bij de kinderen en bij de volwassenen.

Veel van de kinderen omhelsden je ook omdat je ze liefde gaf, wat ze thuis heel vaak niet krijgen. 
Daarvoor hadden we een middag met de kinderen waar we ze even apart namen, en gingen we voor ze bidden, en hen zegenen met goede woorden... en dat deed hen zoveel de helft van de kinderen huilden de hele tijd van emotie.

Deze dingen maakt het kamp zo mooi, een paar dagen later kwamen ze alweer omdat sommigen voor de gein hadden gezegd dat we weer zouden gaan, en ze kwamen gelijk hierheen met de vraag of we weer zouden gaan... zo zien we wel dat ze het leuk gevonden hebben, en nog hoor je het, ze blijven het zeggen gaan we volgend jaar weer?? waar wij dan alleen maar op kunnen zeggen, dat weten we nog helemaal niet... Maar diep in ons willen we wel weer heel graag gaan omdat ze ervan hebben genoten...

We kunnen zoveel vertellen, maar ik denk dat foto's meer zeggen dan heel veel woorden dus hierbij nog een link naar mijn foto's van het kamp: 
https://picasaweb.google.com/domientje/26Jun2011

Iedereen die mee geholpen heeft met dit kamp financieel of fysiek heel hartelijk bedankt!!!

Groet,

Domien Inci en Lucienne