Gebedsavonden in het zigeunerdorp

Evangelisatie en gebedsavond in het zigeunerdorp:

Eind augustus hadden we 4 jongelui uit Kampen hier die geroepen waren door God om hier in het zigeunerdorp te gaan evangeliseren voor de kinderen, maar ook vooral voor de volwassenen. Een week lang gingen we iedere avond het zigeunerdorp in, met uitzondering van zondag. We begonnen iedere keer met zingen,vlaggen en soms leerde arianne uit de groep de kinderen een aandbiddingsdans. gewoon lekker in het open veld bij de huisjes.Na het zingen was er tijd voor een woord tot de mensen en vaak veel kinderen. Ongedwongen zagen we toch steeds dat er iedere keer wat meer mensen kwamen luisteren. Maar soms door de kinderen kon de aandacht er niet zijn zoals we wilden. En besloten we later in de week de kinderen af te lijden op een andere plek zodat de groep in rust met de grote mensen konden spreken. Maar wat vaak ook mooi was om te zien is dat het echte persoonlijk met de mensen kwam na alle geplande dingen. Dan konden we met de mensen praten en persoonlijk vaak met hen bidden. En je zag dat de mensen het zo goed deden.

Inci was in deze week de vertaalster voor de groep, en ook zij groeide met de groep mee. Je zag haar genieten van zo rond haar eigen mensen het evangelie te brengen. We mochten ook zien dat een jonge vrouw t5ot geloof kwam en mensen echt aangeraakt werden in die week. En in die week groeide het verlangen om hiermee door te gaan als deze groep weg zou wezen. Al een hele poos had ik in mijn hart om naar de huisjes te gaan om een gebedsavond te houden. Maar ja ik was toch een beetje bang om de stap te zetten. Vaak kan ik nl niet als Clara het zigeunerdorp inkomen, omdat ze vaak iets van je willen hebben of weten. Maar nu in deze week zag ik dat er echt maar heel weinig nodig is om de mensen Gods liefde te brengen in hun eigen omgeving. En we besloten om voortaan iedere maandagavond het zigeunerdorp in te gaan en bij een zigeunerhuisje een gebedsavond te houden. En dat hebben we nu 7x gedaan. We waren de eerste 2x bij dat jonge vrouwtje die tot geloof was gekomen, en daarna hebben we iedere keer een ander huisje. We vragen dan aan iemand die ook gekomen is op de avond of we de volgende keer bij hun mogen. En men vind dat tot nu toe altijd goed. Dat is zo mooi hier.

We hadden zelfs een keer nog geen plek, maar gingen het dorp in, en vroegen het aan een vrouwtje of we daar mochten wezen, en ja hoor geen
probleem. We pakken onze krukjes uit de auto en gaan het huisje in. Men houd er zelfs nu al rekening mee, en vragen of we nog komen. En het zijn hele mooie avonden. We zingen eerst verschillende liederen, en dan neemt degene die die avond de voorbereiding heeft het woord en deelt de boodschap met hen. Daarna is er tijd voor persoonlijk of gezamenlijk gebed. Het mooie is dat we zien dat er openheid gaat komen tussen de mensen en de mensen nu met elkaar gaan spreken en niet alleen luisteren.

Wilt u bidden voor deze avonden, want de mensen zitten heel veel vast in tradities en bijgeloof. We hopen echt dat er zo op deze manier vele mensen Gods liefde mogen leren kennen voor hen zelf persoonlijk. Het is echt heel mooi om dit te doen. En we verlangen naar een opwekking onder de zigeunerbevolking.


de foto`s zijn twee van het zigeunerdorp, en 2 van een paar mensen waar we nu een keer in de huisjes zijn geweest met de gebedsavond..we hebben van deze avonden eigenlijk heel geen fotos. we gaan vaak zo en ben een beetje huiverig foto te maken tijdens een avond als dit.