Hallo iedereen,

Zo na alle Hulp-nieuwsbrieven nu ook weer eens iets over ons als familie Want dat draait ook nog gewoon door.
Het is op het moment echt te druk voor ons als gezin soms. We voelen best met zijn allen dat we een gigantische drukke tijd achter de rug hebben met verschillende verhuizingen e.d. en eigenlijk moeten we volgens contract nu ook uit het oude huis, maar dat lukte ons echt gewoon niet hoor. We doen wat we kunnen, maar we zullen nog een paar dagen nodig hebben.we zijn nu eenmaal niet een doorsnee gezin dat even verhuisd. We hadden tussen alle dingen in gewoon ook nog alle bedrijf en stichting dingen. En in het huis vind je ook een heleboel van beide terug. Wat kan je al een troep hebben van je zelf als je gaat verhuizen, laat staan als er dan ook nog een heleboel spul van hulpgoederen staat en er tussen de verhuizing door ook nog een heel vers kledingtransport binnenkomt die toch ook nog uitgezocht moest worden. En vooral dat laatste is nu tijdens de verhuizing gewoon iets wat ons nu toch wel de extra vermoeidheid meegeeft. Want qua huis is het zowat leeg hoor, maar nu ligt het nog vol met kledingrestanten die we niet mee kunnen nemen naar ons nieuwe huis omdat we daar totaal geen schuur hebben. Als tijdelijk onderkomen staat hetgeen dat we nog willen bewaren nu bij Rene op het bedrijf in zijn werkschuur. Wat natuurlijk niet weer handig is voor hem, omdat het echt vol schijnt te staan nu. Als hij nu iets moet gaan repareren dan zal hij het noodgedwongen buiten moeten gaan doen. we moeten even wat.
Maarfijn we zitten dus echt niet stil. Al hebben we met en rond de feestdagen toch ook bewust een beetje gekozen om even gas terug te nemen. Erwin was heerlijk thuis voor een weekje en daar wilde we toch ook extra van genieten. En dat hebben we gedaan. Al was het wel kort, het was goed even als gezin bij elkaar te zijn. met 1e kerstdag mochten we als heel gezin, ook met Domien en Inci en Erwin heerlijk ontbijten.

Erwin had allerlei heerlijke Hollandse ontbijtdingen meegenomen en daarvan genoten we met zijn allen.
Net voor oud en nieuw moest Erwin al weer terug. Hij werkt nu weer bij V en D in Hilversum en heeft het daar heel erg naar zijn zin. Daarnaast past hij ook nog op bij Martijn en Cynthia als die samen werken. Hij is dan toch thuis en verdient dan nog een centje bij.
Daarnaast gaat Erwin nu in januari een bijbelschool volgen die 1x een weekend in de maand is. De bijbelschool heet; Soul-Impact. Het is al heel lang een verlangen van hem en na zoeken kwam hij tot deze bijbelschool.
Voor een beetje informatie van deze bijbelschool kun je het beste even kijken op : soulimpact.punt.nl/ Dit is voor hem het beste te combineren met zijn werk nu. Van het weekend heeft hij zijn eerste weekend en hij heeft er heel veel zin in. wij zijn zelf ook blij dat hij deze keuze maakt om Zijn God nog beter te leren kennen. En we hopen dat hij daar heel veel bij mag leren van die grote God en Vader, Zoon en Heilige Geest. Nu weten misschien al vele mensen dit nieuws omdat Erwin naar verschillende mensen een klein nieuwsbriefje heeft gestuurd met de vraag of men hem soms wil sponsoren in deze bijbelschool. De kosten zijn namelijk best pittig voor hem. Vanwege het niet al te grote salaris. En een zakcentje heeft hij eigenlijk ook nooit gehad, omdat wij hier in Roemenie woonden en het zelf ook niet al te breed hebben. Ze kregen wel soms wat nodig was en we gaven hen soms eens geld als er ergens wat te doen was, maar zoiets als iedere week op zijn Hollands zakgeld krijgen dat was er eigenlijk heel niet bij voor hen. Hij heeft door zijn leventje hier best al vroeg goed leren omgaan met geld, maar ja door alles beschikt hij nu eenmaal niet even over het benodigde geld dat hij nodig heb voor deze school. Vandaar zijn briefje naar de mensen toe. Hij weet dan nu ook echt nog niet of dat hij het zal kunnen opbrengen om dit allemaal te betalen. Maar hij wil deze stap toch in geloof doen en hoopt dat God mensen geeft die hem in dit verlangen van hem willen steunen. Heeft u geen brief gehad en wilt u hem alsnog hebben, dan kunt u altijd mij even mailen of bellen is ook gezellig. Dan sturen we hem nog even toe.
Wilt u voor ook voor Erwin bidden voor deze school maar ook in het algemeen. Ook al zit hij nu in nl het is niet altijd makkelijk voor hem. Hij zoekt echt zijn weg in het leven en wat te doen nu. En vind dat best moeilijk, plus van beide kanten missen we elkaar best wel hoor. dit is toch wel even anders dan Reghin.
Domien en Inci werken beide, de een bij mij en de ander in Spinus bij Klaas. En ze maken het goed saampjes. Ze wonen in hun huisje dat nog steeds door alle drukte die er steeds is bij ons en hen gewoon niet af komt.

En ik neem mijn petje af ook voor hen zoals zij leven al vanaf begin november. Inci is natuurlijk vanuit huis best wel wat gewend, maar dit is toch anders hoor. ze zitten namelijk eigenlijk nog steeds tussen de brokstukken van een opengebroken badkamer, tenminste ruimte dat badkamer moet worden. Door alle drukte hebben ze gewoon nog steeds geen water in huis, en kunnen ze dus ook nog niet de keuken gaan aanleggen. en moeten ze al het water halen uit de put buiten en douchen en kleding wassen doen ze bij ons zolang het moet. Alleen de woonkamer en slaapkamer is ingedeeld. De rest is nog een bende en staat nog vol met ingepakte dozen en verhuisspullen. En soms vliegt het ze best wel eens aan hoor. En dat kan ik best begrijpen. Maar ze doen het toch maar en accepteren hun plekje nu zoals die nu is. We proberen hen te helpen waar we kunnen, maar soms zijn onze dingen ook beperkt. Rene hoopt ze wel gauw te kunnen gaan helpen om vooral dat water in orde te gaan krijgen. Als de leidingen namelijk liggen dan kan ook het beton voor de badkamer gestort worden. Want doordat dat nu open gegraven ligt komen er namelijk soms wel een beesten binnen die je eigenlijk niet graag binnen wil hebben. Meneer of mevrouw rat en muis. We hopen dat het zo voor hen ook heerlijk wonen mag gaan worden.
Domien is nu begonnen met rijlessen. Tenminste hij heeft deze week eerst 4 avonden met allerlei informatie over het geheel. En daarna mag hij gaan beginnen met de rijlessen als de doktertesten tenminste goed zijn. want die moet je eerst afleggen.Maar tot nu toe zijn die testen nog goed. hij krijgt een Hongaarse rij-instructeur en de theorielessen zullen ook in het Hongaars zijn voor hem, maar het examen mag hij in het engels doen. de boeken hiervoor zijn door de politie van Oradea hiervoor besteld. En dat is natuurlijk voor hem veel makkelijker qua test. De kosten voor het hele autorijlespakket zijn gelukkig niet zo hoog als in NL. hier betaal je 750 lei (ong. 200 euro) voor alles bij elkaar. Dit zijn 20 uur rijden. We hopen dat hij het in 1 keer kan halen. Hij wil vanwege de afstand proberen dat hij steeds 2 uur mag rijden. Dan heeft hij maar 10 lessen nodig. We zullen zien. Rijden kan hij natuurlijk al wel, want hij heeft al wat heen en weer gereden op een trekker, maar ja dat is toch weer anders dan in een stad met trams e.d.
Dan Nathan. Die gaat naar school, maar heeft het daar ook best wel eens pittig hoor. hij zit gewoon met verschillende dingen die hem soms wel eens in de weg staan. Het is ten eerste nog zo`n speels mannetje en vind naar buiten kijken veel mooier dan op het bord kijken bij de juf. Dan heeft hij zijn doofheid en verschillende talen die hij heeft. Thuis spreekt hij Nederlands, op school krijgt hij het eerste uur Roemeens en dan voor de rest is alles Hongaars. En soms komt ie ook nog in aanmerking met Engels. Maar ja dat is dan vaak in privÈ sfeer en hoeft ie niets. Maar op school is dat toch anders. Er word gewoon echt heel veel van de kinderen gevraagd hoor hier ook al zijn ze nog jong. Gelukkig helpt de juf hem nu privÈ na de schooltijden. Dinsdag, woensdag en donderdag krijgt hij een uur extra van de juf, waardoor hij thuis niet veel hoeft te doen. het meeste heeft hij dan af.

Hij loopt wel achter bij de andere kinderen, maar de juf probeert hem er bij te betrekken. Toch zien we gelukkig wel hoor dat die extra lessen vruchten af beginnen te werpen. Verleden week kwam hij helemaal enthousiast thuis want hij had 3 rode punten gehad. dat is hier goed. zwarte punten zijn fout. Nu wat was hij trots. En intussen heeft hij er al 9. hij krijgt voor me gevoel iets meer zin in alles. Al denkt hij zelf ook nog wel eens dat het spelen meer op school moet wezen dan leren. Qua zijn vriendjes zitten we nu wel verder weg. En zal hij straks op de fiets moeten gaan op de binnendoor weggetjes. Want een kind tot 14 mag hier nog niet met zijn fiets op de weg. Hij vind het net als ons heerlijk in het nieuwe huis. En dan vooral zijn nieuwe slaapkamer met zijn mooie vloerbedekking. Hij kan er heerlijk spelen. En heeft echt zijn eigen plekje. Ook slaapt hij nu op een stapelbed dat uit het vakantiehuisje kwam. En dan natuurlijk boven. Doordat we geen vakantiehuisje meer hebben ,hebben we zodoende al wel een bed over als er onverwachts toch gasten komen die blijven slapen.
Dat is wel iets dat we toch nog willen gaan bekijken hoor. we zitten toch dat we zo af en toe gasten krijgen. We zitten dan ook echt te denken aan een caravan voor hier in de achtertuin. Maar ja hoe of wat dat nog moet weten we nog niet. Het zal gewoon een mooie oplossing zijn om toch de gasten te kunnen ontvangen en van hen te genieten. Want dat doen we altijd zo als we mensen over de vloer krijgen. De 1e gast hebben we nu al weer want Abigail is weer voor een weekje bij ons. We zijn zo ondertussen haar logeeradres geworden als haar moeder weg gaat. Geeft niet hoor. het is een fijne meid en ze word echt een tienermeid hoor. kleintjes worden groot.

Rene en ik zien er wel naar uit dat we zo eindelijk dan rust hopen te krijgen in privÈ als de verhuizingen eindelijk achter de rug mogen wezen. Want we hebben onze buik er nu wel vol van hoor. en (aanhangers)

het vergt veel van ons. Door alle drukte komen we niet echt toe aan elkaar de laatste maanden. Hopelijk mag dat zo veranderen. Het is tenminste een voornemen van mij. Te waken voor tijd voor gezin en elkaar. Want in alles kan je zo doorgaan. Het kan je helemaal opslokken, maar onze 1e prioriteiten zijn toch buiten God om, het gezin en elkaar. En van daaruit samen staan voor hetgeen we hier mogen doen. en ik merk gewoon dat we ons als gezin soms toch teveel wegcijferen voor de ander. We moeten steeds weer meer keuzes leren maken in wat echt van belang is. Zo hebben we afgelopen zaterdag opeens ook gezegd dat we er gewoon even mee stoppen hoor, met het oude huis leeg halen. Want het werd ons gewoon even te veel. Wat waren we toen moe. En we konden het toch niet op tijd leeg krijgen. Dus besloten we gewoon om 1 uur onszelf vrij te geven en naar huis te gaan. Ook de schoenen die ik nog zou wegbrengen met de meiden heb ik laten zitten. ik was op. Een kleren transport tijdens een verhuizing zou ik dan ook niemand aanraden, maar omdat dit gewoon door diverse omstandigheden niet eerder kon komen liep dit nu eenmaal zo. maar handig is het niet. En sinds tijden lag ik smiddags eens met Nathan een filmpje op tv te kijken. Ik kreeg echt een beetje vakantiegevoel, omdat ik samen wat met mijn zoontje deed. Die is de laatste weken meer sleutelkind geweest, omdat wij veel in het andere huis bezig waren en hij daar eigenlijk niets meer heeft. En zodoende dan thuis bleef om lekker te spelen. En nu kan hij zich vermaken, dus dat ging best goed. maar leuk is anders. Ik vond het zelf ook niet leuk. Via een briefje bij de telefoon met onze telefoonnummer kon hij ons steeds bellen als er wat was. En daar maakte hij lekker gebruik van. Dat vond hij ook weer leuk om te doen. Maar toen zaterdag deed ik dus weer eens sinds tijden wat met mijn zoontje en dat voelde zo goed. en ondanks onze moeheid besloten we toch even met hem uit te gaan naar Oradea. Dat hoeft niet veel te kosten. Soms hebben we dat als gezin gewoon echt nodig,, hoe erg het ook is, we krijgen vaak niet de rust als gezin als we thuis zijn. er zijn altijd wel mensen die aanlopen. En met sommige is dat niet erg buiten de programmatijden om, maar bij anderen weet je, daar gaat echt mijn rust. We merken het ook al aan ons nieuwe adres. We zitten op een looproute van veel mensen naar een winkel of de markt en dat ervaren we in het aantal bezoekjes van mensen aan de deur. Het is gewoon al veel drukker. Hier zullen we er dus nog beter op moeten gaan letten. Ons huis heeft een deurbel bij de poort, dus op die manier kunnen we wel eerst kijken wie er bij de poort staat en of we de poort open gaan doen.
Wij beiden genieten heel erg van het nieuwe stekkie. Vanaf het eerste moment hadden we zoiets van; wauw leuk huisje. En dat hebben al meer ons gezegd. Het heeft iets. Jammer genoeg heeft het ook iets met de wc. We hebben dan ook nog geen huis gehad hier in RoemeniÎ die geen probleem had met de wc. Ook deze wc heeft kuren. Als straks alle verhuizingen achter de rug zijn zullen we dat eens goed gaan bekijken. Hij zit heel gauw verstopt. We zijn er al een paar keer met plastic zak in geweest om heerlijk te gaan graaien. En sinds vanochtend denkt Rene dat ook de verwarming ergens een klein beetje lekt. Bij onze eiken kast word het af en toe vochtig op de grond. En aangezien die eik allang dood is zitten we nu niet echt op water bij de kast te wachten. Moeten we straks ook even naar kijken.
Dan hebben we ook nog 2 dieren bij het huis gekregen. De vorige eigenaar had geen plaats voor hen op haar flatje en dacht dat wij ze wel lief zouden vinden. Het is een kat en hond.

Ze beginnen een beetje huiselijker te worden. Maar in het begin wisten we dat ze ergens moesten zwerven en soms bewaakte de hond het terrein heel goed hoor als wij erop kwamen. Maar nu komen ze dichterbij en slapen ze sinds kort vlak tegen het huis aan op een deken. En komt zelfs de poes al naar me toe om kopjes te geven. De hond doet er nog wat langer over. Maar eens stukje worst doet wonderen bij hem. Al mag ik hem nog niet aaien hoor. daar is die nog erg schuchter voor. Maar hij komt steeds dichterbij, dus ik heb hoop. Hij is in ieder geval wel heel waaks voor ons.

Maar ja zelf hebben we ook nog onze honden. Joey en boey. Joey is sinds van de week mee naar hier, en bevalt zijn grote tuin wel. En heeft heel geen zin in zijn nieuwe gezinsmaatjes. Hij kan trouwens nog lekker ergens gaan scharrelen in de buurt, want er heeft hier al 2x een heel ander mooi pickineesje voor de deur gestaan. En als ik het goed gehoord heb dan zit die volgens mij bij de buren.
Met de buren heb ik nog geen kennis gemaakt. Dat wil ik doen als we klaar zijn met alle verplichte dingen van verhuizen. We knikken wel naar elkaar hoor als we elkaar zien, maar daar blijft het tot nu toe nog even bij.Nu met alle kerst en andere feestdagen en eigen drukte kwam het er gewoon niet van. Trouwens aan een kant hebben we eigenlijk amper buren, want die wonen in Oradea. Ze zijn alleen zo af en toe in het huis te vinden. Maar toen die man er eventjes een keer was kwam hij wel uit zichzelf gelijk even kennis maken. Hij wilde weten wie er toch naast hem kwam wonen. Ik was toen in Oradea, maar Rene heeft al kennis met hem mogen maken.
Van het geluid van de weg merken we weinig. We slapen heerlijk door alles heen hoor. het huis staat ook net wat van de weg af en niet zoals veel andere huizen pal aan de weg.
Dan even voor de mensen die de man hebben gekend. We hoorden net van de week dat rond oud en nieuw onze eerste oude huurbaas is overleden. Daar schrokken we toch wel van. Want ook al lagen onze begrippen van privÈ nog wel eens ver uit elkaar, hier waren we toch even stil van.

Eh, als ik deze brief wegstuur zijn we echt helemaal verhuisd hoor, want we hebben afgelopen zaterdag de sleutel ingeleverd, een heerlijk gevoel, niet meer het heen en weer gerace.
Voor de mensen die ons nog wel eens smsen, we hebben in dit huis zeer slecht bereik voor een mobiel. Alleen bij ons bed en de eerste stoel van de eettafel in de keuken hebben we bereik. Dus het duurt nog best wel eens voordat we door hebben dat er een smsje is. Als er echt wat is bel dan maar naar ons gewone nummer. Die horen we wel.

Nu verder weet ik geloof ik niet zoveel meer op het moment. Ik denk dat dit het even is voor nu. We zouden het leuk vinden ook weer eens wat van u te mogen horen. We proberen de site een beetje bij te houden met nieuws van hier, maar vinden nieuws van daar ook leuk.
Nu mensen, wees gezegend met de liefde en vrede van onze God en Vader.

Groetjes,
Clara en Rene
Nathan
Domien en Inci
Erwin